نسل در نسل زمین منتظر است

مانده در شک و یقین منتظر است

نسل در نسل کسی در راه است

مژده فریادرسی در راه است

چه کنم های فراوان داریم

چشم بر لحظه ی پایان داریم

لحظه لحظه پراز تردیدیم

حزب بادیم و درخت بیدیم

عده ای مرتد مرتد شده ایم

خوب بودیم ولی بدشده ایم

هیچ کس نیست که یادش باشد

چشم در راه بهارش باشد

درد این است که بازاری نیست

یوسفی هست و خریداری نیست

عشق آنست که بی تاب کند

تشنه باید طلب آب کند

مثنوی مثنوی درد شده

شاخ و برگش همگی زرد شده

امتحانیست که ما رد شده ایم

دوست فهمیده که ما بدشده ایم

کاشکی پنبه در این گوش نبود

کاروان بی غم و چاووش نبود