اى آنکه از تمام غزلهاى من سرى !
من دل به تو سپردم و تو دل به دیگرى

آخر چگونه از تو بگویم؟ دراین مجال
وقتى از آتش غزلم شعله‏ورترى ...

من عاقبت در آبى چشم تو مى‏پرم
حتّى نمانده باشد اگر هم مرا،پرى

آهسته مى‏روى و به من پشت مى‏کنى
باور نمى‏کنم که دلم را نمى‏برى

خود را چقدر خسته و آواره مى‏کنى
خود را چقدر میزنى اى دل به هردرى ؟!

دل مى‏سپارم اى همه آبى به چشم تو ...
حتّى اگرکه دل بسپارى به دیگرى

حسین دلجوئی